วันศุกร์ที่ 12 มิถุนายน พ.ศ. 2558

บันทึกสะท้อนคิด วันศุกร์ที่12มิถุนายน2558

พักทานอาหารกลางวันเด็กๆไม่ค่อยรับประทานอาหารบางคนร้องไห้ไม่ยอมทาน
ครูแก้ปัญหาโดยปลอบเด็กบอกให้เด็กรู้ถึงการทานอาหารที่มีประโยชน์ อาหารทำให้ร่างกายของเราแข็งแรง ถ้าเราไม่ทานอาหารก็จะเรียนไม่เก่งเพราะไม่มีอาหารไปเลี้ยงสมอง เด็กๆก็จะเริ่มอยากทาอาหารมากขึ้น

บันทึกสะท้อนคิด วันพฤหัสบดีที่11มิถุนายน2558

วันนี้พบเด็กดื้อเอาแต่ใจ  ต้องการให้ตอบสนองแต่ความต้องการของตนเอง  เด็กไม่ยอมเก็บกระเป๋ารองเท้า ที่นอน ไม่ยอมอะไรเลย  ไม่ร่วมกิจกรรมอะไรเลย จะชอบแย่งขนมเพื่อนพอเพื่อนไม่ให้ก็จะร้องไห้จะเอาให้ได้เลย
          แนวทางแก้ไข  ให้เด็กได้มีโอกาสตัดสินใจในการเล่น  มีกิจกรรมทั้งที่เป็นผู้นำและผู้ตามเพื่อให้เด็กได้เรียนรู้ว่า  ไม่สามารถยึดถือความคิดของตนเองเพียงฝ่ายเดียว  มีการตั้งกฏกติกาในการทำกิจกรรมและการเล่นที่ชัดเจน  หากทำผิดกฏจะมีการถูกลงโทษ

วันพุธที่ 10 มิถุนายน พ.ศ. 2558

วันพุธที่10มิถุนายน2558

เหตุการณ์ที่เกิดขึ้น 
เด็กๆร่วมกันทำกิจกรรม วันนี้จัดกิจกรรม การแสดงบทบาทสมมุติของเด็กๆ เรื่องคุณหมอหนูน้อยคนเก่ง
คุณครูทำหมวกพยาบาลให้ เลือกเด็ก1คน เป็นนางพยาบาลและมีคนป่วย มารับการรักษา
คำถามที่เกิดขึ้น
-คุณครูคะทำใมต้องมีคุณหมอละคะ
ตอบ=ต้องมีคุณหมอคะเพราะคุณหมอช่วยรักษาคนป่วยให้หายได้
-คุณหมออยู่ที่ไหน
ตอบ=อยู่ที่โรงพยาบาลไงคะ

วันอังคารที่ 9 มิถุนายน พ.ศ. 2558

วันอังคารที่9มิถุนายน2558

วันนี้พบเด็กผู้หญิงที่ขี้เกียจ  ไม่รับผิดชอบงานที่คุณครูมอบให้ทำ  เห็เพื่อนคนอื่นนั่งทำงานแต่เด็กคนนี้ไม่ยอมทำอะไรเลย อาจจะมีสาเหตุมาจากพ่อแม่ที่ตามใจลูกและช่วยทำทุกสิ่งทุกอย่างจนเด็กไม่สามารถช่วยเหลือตนเองได้  พ่อแม่มีความกังวลและห่วงลูกมากเกินไป  ไม่ให้ลูกช่วยเหลืองานต่าง ๆ ทีเด็กสามารถทำได้คิดแทนลูกในทุกเรื่อง
          แนวทางแก้ไข  ให้เด็กได้มีโอกาสในการช่วยเหลือตนเองโดยไม่ขัดขวางธรรมชาติความเป็นตัวของตัวเอง  เช่นเด็กอยากเล่นของเล่นที่โรงเรียนไม่ควรขัดขวางเพื่อให้เด็กได้มีอิสระในการคิดมากกว่าที่พ่อแม่ต้องคิดให้ตลอดเวลา  นอกจากนั้นควรมีกิจกรรมเสริมสร้างความเป็นตัวของตัวเอง  เช่น  ให้เด็กกำหนดการลงโทษเมื่อเล่นหรือทำผิดกติกา  ให้เด็กได้รับผิดชอบงานที่สามารถทำได้  อาจเป็นการช่วยเหลือครู  เช่น  ช่วยยกหนังสือ  ช่วยแจกสมุดการบ้านให้เพื่อน  ช่วยจัดเวร  รายงานชื่อเพื่อนที่ไม่มาโรงเรียน

วันจันทร์ที่8มิถุนายน2558

เปิดเรียนมาวันแรกของสัปดาห์ เด็กๆร้องไห้งอแง มีเด็กผู้หญิงคนนึงร้องไห้หนักมาก โอ๋ไม่ยอมหยุดเลย ร้องหนักจนอวก พยายามปลอมให้เด็กรู้สึกว่าเค้าไม่ได้โดดเดี่ยว มีคุณครูที่คอยเอาใจใส่ให้ความอบอุ่น กอดเค้าเมื่อมาโรงเรียน เด็กๆเค้าก็จะรู้สึกดีขึ้น